Wprowadzenie

"Pośpiech upokarza" - to moja myśl na podsumowanie roku 2022. Pośpiech, który zauważam wszędzie - w sklepie, kościele, szkole, polityce - współczesne społeczeństwo technologiczne oparte na nieprawdopodobnej mocy obliczeniowej i szalonym multitaskingu każe nam sądzić, że każda decyzja ma być podejmowana natychmiast. Promocja, która kończy się za pięć minut, pytanie ucznia, który, jeżeli nie odpowiesz natychmiast w każdej chwili może wygooglać odpowiedź, portale społecznościowe niezwykle szybko odświeżające swoje treści. To wszystko sprawia, że bardzo trudno zwolnić, trudno zobaczyć co się kryje za promocją, pytaniem, postem... Rozmawiając z moimi studentami podczas zajęć z teorii osobowości - próbowaliśmy zgłębić ten temat, znaleźć jakąś kotwicę, jakiś punkt zaczepienia, który pozwoliłby nam na wyjście poza ten szaleńczy pęd. Wnioski płynące z naszej dyskusji były oczywiście mocno zróżnicowane. Osobiście przychylam się do następujących, które nazwałem Niecodzienną Szkołą Widzenia:

Samoświadomość - jest przestrzenią, która może pozwolić nam zatrzymać się w pędzie - jestem - myślę - nie muszę... - podstawą jest właśnie niemusizm - Pomiędzy bodźcem i reakcją jest przestrzeń: w tej przestrzeni leży wolność i moc wyboru naszej odpowiedzi - jak napisał Viktor Frankl w "Człowiek w poszukiwaniu sensu" a my zdajemy się o tym zapominać, że mamy prawo decydować o reakcji

Samodyscyplina - wiem jak to brzmi, lecz wolność i możliwość wyboru leżą w granicach naszego panowania nad sobą - czy umiem się zatrzymać? czy umiem z czegoś zrezygnować? czegoś sobie odmówić?

Rozwój - Ukierunkowana zmiana - wybór, kim chcę być, jaki chcę być, jakie ma być społeczeństwo wokół mnie (przecież nie żyjemy w próżni społecznej), czy mogę mieć na to społeczeństwo wpływ

Działanie - kształtowanie charakteru, rozwój i celowość życia powinny znaleźć odzwierciedlenie w działaniu - co robić by lepiej żyć, wiemy już co chcemy - teraz pojawia się pytanie jak to osiągnąć

Bezpieczeństwo - Securitas - stan braku zagrożenia, poczucie, że nie nadciąga wichura... Wewnętrzna gwarancja, że poradzę sobie nawet gdy nadciągnie. Wieloaspektowy stan umysłu i ducha umożliwiający na prawidłowe funkcjonowanie i rozwój jednostki, grupy, społeczeństwa. Nie ma mowy o jakiejkolwiek zmianie, rozwoju, czy świadomym działaniu jeżeli żyjemy w poczuciu zagrożenia, gdy nie mamy ufności w swoje możliwości - jak wypracować poczucie bezpieczeństwa? jak budować ufność w swoje możliwości?

Szkoła Widzenia jest więc specyficznym treningiem uważności na siebie, ludzi wokół, systemy społeczne. Dedykowana zarówno dla osób dorosłych jak i dzieci i młodzieży. Wszystkie moje przemyślenia znajdują się w kolejnych artykułach publikowanych w ramach zakładki Bezpieczeństwo.